Harde ballen met ..piep..; over het I-puppy mysterie

Tags

alcosetha's, geheimpje, i puppies, reunie

Tjonge, jonge, wat een weekend! Echt fantastisch. Herenigd met bijna al mijn broertjes en zusjes. Ze noemen ons de I-puppies en dat klinkt simpeler dan dat het is. Ze houden bijna iedereen voor de gek met die I. Bijna iedereen denkt dat die -I- verwijst naar het 9de nestje van onze naamgevers Al(bert)en Co(nny)setha’s. En om heel eerlijk te zijn, dat dacht ik ook. Tot dit weekend. Dit weekend ben ik er achter gekomen waar die I voor staat. En dat zwaar bewaakte geheim ga ik jullie verklappen.

De eerste aanwijzing dat die -I- voor iets heel anders staat dan zo’n simpel getalletje liet niet lang op zich wachten. Onze eerste wandeling op het strand maakte duidelijk dat er iemand ons voor was geweest. Dat waren heel duidelijk geen i-puppy sporen, maar pootafdrukken van een heel andere hond. Ik volgde de sporen heel onopvallend. De sporen liepen langs de vloedlijn en weer terug het strand op. Vlak bij de kade stopte de sporen plotseling. Zomaar. Alsof de eigenaar in het niets was opgelost. Ernstig verward trippelde ik nog wat heen en weer, totdat ik mijn pootjes tegen een gekke steen stootte. Ik krabde het zand er vanaf et voila. De tweede aanwijzing lag aan mijn voeten. Een gekke steen met allemaal tekentjes erop. Ik riep vriendin Audi erbij. Zij wist ook niet meteen wat het was, maar bood aan het mee te nemen naar huis, zodat we het thuis beter konden bestuderen. Zo gezegd, zo gedaan. Audi nam de steen mee in haar bek en wandelde ermee naar huis. Viel niemand op, want wie heeft Audi ooit gezien zonder iets in haar bek?

De derde aanwijzing voor die -I- kwam ’s avonds na afloop van de barbeque. Alle baasjes werden vrolijker en vrolijker en de glaasjes Flicflac leger en leger. Totdat een van de baasjes (ik zal niet verklappen wie) de derde aanwijzing gaf. Ze was aan het vertellen over haar lievelingsspel. Daar kwamen ballen in voor. En toen kwam de aanwijzing; niet zomaar ballen. Nee, harde ballen met een piep. Ik dacht even dat ze het over hondenspeeltjes had. Van die fantastisch leuke puppyspeeltjes, met een geluidje erin. Balletjes met een piep. Eigenlijk vond ik dat veel te veel voor de hand liggend. Toen ik er nog even over nadacht wist ik wat er aan de hand was. Die piep was de censuur piep. Ze piepte het aanwijzingswoord weg. Want stel je voor dat wij -I-puppies achter het mysterie zouden komen. Dat kon echt niet, dat zou een te zware last zijn. Wat zou ze verzwegen hebben. Wat zou het kunnen zijn: harde ballen met …..[piep]……????

Die nacht kon ik geen oog dichtdoen. Het raadsel van de steen en de harde ballen met piep bleven in mijn kop rondspoken. Toen het eerste daglicht aan mijn ogen ging prikkelen, begon het mij te dagen. Die steen was niet zomaar een steen. Die steen was daar speciaal voor ons, -I- puppies neergelegd, zodat wij de echte betekenis konden achterhalen. Meteen toen we verzamelden voor de groepsfoto legde ik mijn theorie voor aan mijn broertjes en zusjes. Eerst zaten ze me wat meewarig aan te kijken. Of ik ook aan de flicflakjes had gezeten?!?!? Na wat aandringen begon het langzaam tot ze door te dringen. Ja, dat was het. Ze zagen het nu allemaal. Dat was waar die -I- voor stond. Een steen met rare tekens neergelegd door een hond die vervolgens oplost in het niets, een harde bal met …[piep]…, alle -I- hondjes geboren op 25 december. Iedereen was overtuigd.

Aanwijzing 1: een spoor van hondenpoten. De kenner ziet meteen dat dit hondenpoten zijn van een shih-tzu. Zoals jullie weten komt de shih-zu uit de omgeving van Tibet en was hij de geleidehond van Boeddha op weg naar verlichting.
Aanwijzing 2: een steen met rare tekens. De kenner ziet meteen dat dit sanskriet is, de taal van Boeddha. Die heeft de Shih-tzu voor ons op het strand achtergelaten.
Aanwijzing 3: harde ballen met ….piep….. Die piep staat natuurlijk voor karma. Wie kent nu niet die beeldjes van Boeddha, met een harde bal in zijn handen. Die harde bal met piep verwijst naar ons karma. Wij -I-puppies zijn het nest, waarin de geleidehond van Boeddha is geïncarneerd.

Het was voor ons glashelder waarom wij Mechelaars tot nieuwe geleidehond waren gekozen. In deze barre tijden is het logisch de hond met de beste Boeddha-papieren een mechelaar is. Geen klein, langharig keffertje maar een stoere, werklustige, alerte en intelligente hond, liefst met grote oren. Want:

De poort der eeuwigheid gaat open voor iedereen die oren heeft. (Boeddha)

Rest nog slechts de hamvraag. Wie van ons -i-puppies is de enige, echte incarnatie van de Boeddha hond? Dat was wat mij betreft het grote mysterie. Ik ben er achter gekomen, maar ben zeer benieuwd of jullie het ook weten. De laatste aanwijzing geef ik zelf. En dat is natuurlijk……. de -i-. Er is slechts 1 van ons -i- puppies geboren met het -i- merk op zijn kop. We hebben allemaal zo’n gek eigenwijs streepje op onze neus. Maar een streepje is pas af met het puntje op de i. De echte incarnatie van de Boeddha-hond is die met de -i- op zijn neus. En dat heeft maar één van ons. Dat zie je toch zo.

Als we iets van huis uit, diep in onze genen hebben meegekregen, dan is het wel onze onvoorwaardelijke trouw aan baas, nest- en roedelgenoot. Bij het afscheid hebben we elkaar dan ook plechtig beloofd het karma van onze nestgenoot door dik en dun te steunen. Bezegeld met unieke, tedere, -i-puppy lik.